Սա ասում է, որ եթե Ադրբեջանը հրաժարվի Հայաստանի դեմ միջազգային հայցերից, ապա հնարավոր է, որ Հայաստանն էլ հրաժարվի Ադրբեջանի դեմ հայցերից:
Ուզում եմ հասկանալ՝ Հայաստանը ռատիֆիկացրեց Հռոմի ստատուտը, որ սա էսպիսի բաներ ասի՞:
Լավ, ենթադրենք, թե ադրբեջանցիները հրաժարվում են իրենց հայցերից, դա Հայաստանին ի՞նչ առավելություն է տալիս: Իսկ կարո՞ղ է պատահել, որ Ադրբեջանի հայցերը ուղիղ կապ ունենան անձամբ Նիկոլի ինչ-որ «բանավոր խոստումների» հետ, որոնցով կաշկանդվում են նույն Նիկոլի ներքին քաղաքական հնարավորությունները: Մի այլ դատողություն. արդյո՞ք ադրբեջանական հայցերն այնքան պատճառաբանված ու առարկայական են, որ հավասարակշռում են հայաստանյան հայցերին:
Սրանք շատ կարևոր հարցադրումներ են, որ հստակ պատասխաններ են պահանջում: Այլապես կստացվի, որ Հռոմի ստատուտը վավերացրեցինք Ադրբեջանին դատի տալու ու դրանով նրա ագրեսիան մեղմելու համար, բայց տակը մնաց միայն Պուտինին կալանավորելու պարտավորությունը:
Էդուարդ Սարիբեկյան